Prawda jest taka, że każda rodzina ma swoje zwyczaje, które powtarza za każdym razem, gdy nadarza się takowa sytuacja. Czasami te zwyczaje są do siebie podobne, czasami całkowicie się różnią. Dopóki wszystko zostaje w obrębie jednej rodziny, to nie ma najmniejszego problemu z tym, aby te zwyczaje były dokładnie w takiej formie, w jakiej są.

Problem jednak zaczyna się pojawiać, gdy do tej rodziny wchodzi ktoś nowy, gdy jeden z jej członków zakłada swoją rodzinę, a wraz z wzięciem drugiej osoby, bierze także jej zwyczaje, do których ona była przyzwyczajona w swojej rodzinie. Jak pogodzić taką sytuację, gdy okazuje się, że zwyczaje panujące w tych dwóch rodzinach diametralnie się między sobą różnią? Czy to w ogóle jest możliwe?

Można tworzyć od podstaw coś swojego

Jeżeli zwyczaje jakie obydwie strony wnoszą ze sobą do nowego związku, mocno się między sobą różnią, to można się zastanowić nad stworzeniem nowych. Zaplanować, że w tym czasie będziemy robić to, w innym pojedziemy zawsze na wycieczkę, a w tym konkretnym okresie na naszym stole przez cały czas będzie stał stroik.

Będą to zwyczaje dla danej rodziny, stworzone przez te dwie osoby i przekazywane ich dzieciom, znane tylko im, chociaż wiadomo, że może znaleźć się wśród nich coś, co zostało wyniesione z rodzinnego domu i co dało się wpleść w te nowe świętowanie. Jednak może się okazać, że zaczynając tworzenie zwyczajów od początku, będziemy coś tracili, że stracimy jakąś ciągłość z naszymi przodkami. Dlatego warto się zastanowić nad innym rozwiązaniem, które z jednej strony pozwoli połączyć stare zwyczaje, a z drugiej będzie się przyczyniało do tworzenia czegoś nowego.

Połączmy w jedno

Jeśli nie podoba nam się pomysł, aby zrywać z tym co znamy od dziecka i tworzyć zwyczaje tylko dla swojej nowej rodziny, którą sami zakładamy, to możemy próbować pogodzić zwyczaje wyniesione z jednej i drugiej rodziny. Można zdecydować, że to będziemy świętować tak, jak świętowało się u ciebie, a to tak jak u mnie. Jeśli się da, niektóre zwyczaje można ze sobą tak powiązać, aby świętować je równocześnie, zwłaszcza że niejednokrotnie różnią się one niewielkimi szczegółami.

Najważniejsze w tym wszystkim będzie to, że będziemy kontynuować zwyczaje, że będziemy przedłużeniem tej tradycji, która trwa od lat i która jest przekazywana z pokolenia na pokolenie. Warto szanować i kontynuować to, co przekazali nam przodkowie. To pomaga w ustaleniu i utrzymaniu tożsamości, a także pokazuje, że choć wielu z przodków już nie ma, to jednak coś po sobie pozostawili.